آخر قصه ی ما را همان اول لو دادند


همان جایی که گفتند: یکی بود و یکی نبود . . .

تمام خنده هایم را نذر کرده ام

تا تو همان باشی که صبح یکی از روزهای خدا

عطر دستهایت ، دلتنگی ام را به باد می سپارد . .

به هـمـان سـادگـی کـه کـلاغ ِ سـالـخـورده

سقـف واگـن مـتـروک را

تـرک می گـویــددل ،دیـگــــر

تا نگاه میکنی وقت رفتن است

بازهمان حکایت همیشگی

پیش از آنکه فکر عزیمت ناگزیر شود

آه !!!

ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان چقدر زود دیر می شود .....!!!

با هم بودنها مثل عقربه ثانیه شمار می دوند ...

و بی هم بودنها با طمانینه ساعت وار گام بر می دارند ...

و این فاصله لعنتی ...

دلتنگی

تنها نصیب من بود

از تمام زیبایی هایت . . .

نگاه که می کنی فقط می شود عاشقت شد...
فقط می شود کمی از حیای چشمانت را امانت گرفت و آرام گفت: دوستت دارم
وقتی که نگاهت نیست ....
فقط می شود تکرار کرد: دوستت دارم...
فقط می شود عاشقت ماند...