لحظه های بی تو بودن
شدم آه و چشمم هر دم نمور است
                      چقدر این لحظه ها از عشق به دور است
کجایند روزهای پر ز عشقت
                      کجایند گریه ها و خنده هایت
چی شد شب گریه ها و خنده هامون
                      چی شد ؟ کی کرد ما رو  از هم جدامون
دلم تنگ و چشمم گریونه هر دم
                      خدایا این جدایی کی شود کم

بی تو چمدانی ست دلم که تنهاییم را در آن تا می زنم

و قفلی از دلتنگی بر آن می گذارم ، که رمزش حروف اسم توست

موریانه های ع ش ق چارچوب دلم را
می خورندمن،اما
آسوده تر از همیشه نگاهم را
به ماه سپرده ام

پنجره ی باران خورده ات را باز کن

چند سطر پس از باران

چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده

دلم برایت تنگ است

گاهی ننوشتن
بهترین درمان است برای مقاومت
در برابر آمدن پیش تو

و گاهی از تو گفتن
شیرین ترین درد است
برای مقاومت در برابر تقدیر

از خواب پريدم
چشام پر اشک بود
بلند شدم و يه راست رفتم سمت کمد
تنها يادگاری از تو
عطرت بود که روی پيرهنم جا مونده بود
سر کشيدم بوی نبودنت رو

...