صبحانه عشق داريم

لای برگهای ریخته شده ،

کمی بوسه یواشکی و یک لیوان آب باران

برای شام رژیم سکوت گرفته ام... و یک ته استکان اشک حسرت..

تو بگو شاعرانه نيست؟

ببار ای باران ، ببار که غم از دلم رفتنی نیست،
اشکهای روی گونه ام دیدنی نیست.

ببار ای باران که این تنهایی تمام شدنی نیست،
آن لحظه های زیبا تکرار شدنی نیست.

ببار ای باران که شعر تلخ جدایی خواندنی نیست ،
غم تلخی که در سینه دارم فراموش شدنی نیست .

یک روز با تو ام،

پشت این ستاره که قلبی نیست

یک روز بی تو،

کوچک و بی شمار ...

در قلب، که

ستاره باران نیست!

صفرها را بستند تا به بیرون زنگ نزنیم...

از شما چه پنهان...

ما از درون زنگ زده ایم...

گاهــی باید نباشــی … تا بفهمــی نبودنت واسه کی مهمه …
 اونوقته که میفهمی بایــد همیشه با کی باشی ….

مهربانیت را به دستی ببخش ؛ که می دانی با او خواهی ماند
وگرنه حسرتی می گذاری بر دلی که دوستت دارد… !!!

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
… نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم