زمان، بس کند می گذرد برای آنان که در انتظارند،

بس طولانی است برای آنان که در اندوهند،

و بس کوتاه برای آنان که سرخوش اند،

اما ابدی است برای آنان که عاشق اند.

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی
صدای غربت من را زاحساسم تو می خوانی
شدم ازدرد تنهایی گلی پژمرده وغمگین
ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی

میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم
چراای مرکب عشقم چنین اهسته میرانی

دل من تنها بود
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یکجا
به کجا؟

بقيه در ادامه مطلب

دلهره نبودنت
در خرمن احساسم
چون پرنده ای گستاخ
هجوم می اورد
واین درحالی است که من
دراین مجادله یکطرفه
مترسکی بیش نیستم

قسم به گل به عاشقی لایق عشق تو منم
توی گلستون وفا تویاسی من خاک ترم
تووازه سلام عشق عسل ترین ترانه ای
واسه نفس کشیدن هام تو بهترین بهانه ای
باتو تو اوج اسمون بی تو اسیر قفسم
قسم به گریه های شب فقط تویی همنفسم
قسم به عطر گل سرخ باتو وفادار میمونم
همیشه خوب من تویی یه عمره اینومیدونم

اعتماد نکن به حرفای قشنگ عاشقونه
اعتماد نکن به اونکه میگه منتظر میمونه
انتظار نداشته باش تنها باتو باشه وبس

بقيه در ادامه مطلب

هنوز حرفای ناگفته دارم گوش کن

توهم این زهر تلخ نفرتو نوش کن

اره تو راست میگی عشق بچه بازی نیست

همون بهتر بری مارم فراموش کن

بقيه در ادامه مطلب

تو مرا می فهمی
من تو را می خواهم
وهمین ساده ترین قصه یک انسان است
تو مرا می خوانی
من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم
و تو هم می دانی